Inleiding
Steevast op de geboortedag van Albert Rozema – 27 januari 1902 – wordt de naar winkelier Albert Rozema vernoemde prijs uitgereikt. De prijs is vooral bedoeld als stimulans voor eigenaren van historische gebouwen om zuinig te zijn op het erfgoed dat ons door vorige generaties is toevertrouwd.
De prijs werd in 2012 ingesteld op initiatief van Wim Oltwater, toenmalig lid van de werkgroep Monumenten en Archeologie van de HKH. Het doel is om bewoners van Haaksbergen te stimuleren om kenmerkende details van hun pand in stand te houden.
Wijlen ondernemer Albert Rozema (1902–1982) was een markante Haaksbergse middenstander die petten maakte en een manufacturenzaak bestierde aan de Spoorstraat 4. Naast de verkoop van petten verkocht hij manchester broeken, kielen, jasschorten, lange onderbroeken, handdoeken en beddentijk. Een heel nostalgisch textielassortiment dat hij vanachter zijn toonbank verkocht. Zijn pand verkeerde in oorspronkelijke staat tot het in 1985 werd afgebroken. Wars van alle vernieuwingen ging Albert op authentieke wijze door met zijn winkel. Tot aan de sloop van de winkel in 1985 is het nostalgische interieur van deze winkel intact gebleven en was daardoor uniek. En daarom is deze prijs naar Albert Rozema vernoemd.
De Historische Kring Haaksbergen wil met het toekennen van de Albert Rozema prijs haar waardering uitspreken voor personen die zich inzetten voor het in stand houden van monumentale gebouwen en met name de historische details van een gebouw. Bij de Albert Rozema prijs gaat het uitdrukkelijk om de historische details die bewaard zijn gebleven en niet om een totale restauratie van een historisch gebouw. Dit kan bijvoorbeeld een raampartij zijn of een bijzondere deur.
Overgenomen uit Aold Hoksebarge jaargang 45-1 – pagina 3440 en 3441.
Vrijdag 27 januari werd voor het eerst de Albert Rozemaprijs uitgereikt. Onze Kring heeft de prijs ingesteld om initiatieven met betrekking tot herstel van kenmerkende details van panden te stimuleren. Waarom dié dag? Op 27 januari 1901 werd Albert
Rozema geboren. Hij overleed in 1982. Bij de markante Haaksbergse ondernemer, die als pettenmaker een manufacturenzaak had aan de Spoorstraat, kwam bijna iedereen in zijn winkel. Zijn handel bestond naast petten ook uit manchester broeken, lange onderbroeken, hesjes, jasschorten en allerlei andere textielattributen. Al die jaren dat hij zijn winkel had, veranderde het interieur helemaal niet. Alles bleef en was zoals hij met zijn nering begon. De prijs werd toegekend aan de familie Busschers. Onder toeziend oog van zijn drie dochters overhandigde Wim Oltwater de familie Busschers een oorkonde en een speciaal gemaakt herdenkingstegeltje. Johan en Hedwig Busschers wisten in 1992 het Schilder man-huis aan de Goorsestraat 4 te bemachtigen. Het huis had in de loop der jaren haast vanzelfsprekend een hele metamorfose ondergaan. Steeds pasten de eigenaren het huis aan aan de dan bestaande woningwensen.
De nieuwe eigenaren deden er een jaar over om het markante huis terug te brengen -intern en extern- in de bijna oorspronkelijke toestand. De originele bouwtekening van de zeer bekende Haaksbergse architect A.J. Schilderman was hun leidraad.
Het initiatief van Johan en Hedwig Busschers verdient volgens de Werkgroep Monumenten van de Historische Kring Haaksbergen extra aandacht en daarom werden zij met de Albert Rozemaprijs vereerd.
Overgenomen uit Aold Hoksebarge jaargang 46-1 – pagina 3617 en 3618.
Albert Rozemaprijs voor Skin Balance, Blankenburg 13
De Albert Rozemaprijs 2013 is uitgereikt aan de familie Bouwmeester van Skin Balance aan de Blankenburg 13. De familie heeft dit pand overgenomen van groentezaak Beukert en dit aan de buitenkant in oude staat teruggebracht. De commissie Monumenten en Archeologie van de Historische Kring heeft dit gehonoreerd met de toekenning van deze jaarlijkse prijs.
Bij de prijsuitreiking op 28 januari waren de drie dochters van Albert Rozema aanwezig; zij overhandigden een passend tegeltje met oorkonde. Albert Rozema was een in Haaksbergen tot 1985 zeer bekende winkelier, wiens nering bestond uit vooral hoeden en petten. In zijn winkel in de Spoorstraat (nu M & S mode en Hunkemöller) veranderde in de loop der jaren helemaal niets. Juist vanwege die authenticiteit heeft de Historische Kring vorig jaar een prijs ingesteld voor mensen die iets aan hun woning of bedrijfspand in oude stijl herstellen.
De geschiedenis van het pand werd zeer boeiend verteld door Henny Slotman. De nummers Blankenburg 11 en 13 waren door de eeuwen heen nauw met elkaar verbonden.
Bijna alle huizen in de Blankenburg stonden op gepachte grond, die oorspronkelijk eigendom was van de bewoners van het kasteel De Blankenborg en later van Domeinen.
Omstreeks 1716 verkocht Domeinen de grond in percelen aan de huiseigenaren. In 1965 richtte Gebr. Waanders Houthandel het huis op nummer 13 in als productie- en verkoopruimte. Vijfjaar later werd het pand nummer 11 bij deze activiteiten getrokken. Na de verhuizing van de houthandel naar het industrieterrein wisselden beide panden diverse malen van eigenaar. Nummer 11 werd in 1982 eigendom van Gerhardus Anthonius Pot, die er een rijwielzaak in vestigde. Huis 13 ging naar Johannes Antonius Mentink, die het verhuurde. In 2012 werd Blankenburg 13 overgenomen door de familie Bouwmeester, die het pand in- en uitwendig grondig renoveerde en het aan de buitenzijde weer de authentieke uitstraling gaf. Met als beloning de Albert Rozemaprijs 2013.
Overgenomen uit Aold Hoksebarge jaargang 47-1 – pagina 3748-3749.
Rozemaprijs naar Ariënsstraat 18
De Albert Rozemaprijs is dit jaar uitgereikt aan Gerben en Sharmila Schroder, wonend in de Dr. Ariënsstraat 18. Zij kregen een tegeltje met oorkonde uit handen van Rozema’s dochters Jouwkje en Albertha voor de wijze waarop zij oude details bij het opknappen van hun woning in stand hebben gehouden. Het was op 27 januari voor het derde achtereenvolgende jaar dat deze prijs is uitgereikt door de Historische Kring. Het woonhuis aan de Dr. Ariënsstraat 18 dateert uit de jaren dertig van de vorige eeuw en heeft de uitstraling van deze periode behouden.
Oudere inwoners van Haaksbergen weten misschien nog dat Hendrik ten Thije in dit pand zijn kleermakersatelier had. Albert Rozema was in Haaksbergen tot 1985 een zeer bekende winkelier van
vooral hoeden en petten. In zijn winkel aan de Spoorstraat (nu M & S en Hunkemöller) veranderde in de loop der jaren helemaal niets. Juist vanwege die authenticiteit heeft de Historische Kring deze prijs ingesteld. Bij dit pand springen in het oog de voordeur met daarnaast de glas-in-loodramen Deze zijn het afgelopen jaar in de oorspronkelijke staat teruggebracht. Daarnaast is aan de voorzijde van het pand de oorspronkelijke erker aangebracht. De familie Schroder is daar volgens de werkgroep monumenten en archeologie uitstekend in geslaagd.
De geschiedenis van het huis en omgeving werd op een leuke wijze door Henny Slotman verteld, waarvan een beknopte weergave: Op hoek waar de nu de Braak uitkomt op de Dr. Ariënsstraat, was oorspronkelijk een wijde bocht, eigenlijk een klein pleintje of Brink. In 1830 liep de Werfheegde door tot aan de Spoorstraat.
Dat deel van de Werfheegde heet nu Dr. Ariënsstraat en daarlangs lagen toen twee percelen die eigendom waren van Herman Scholten. Door vererving werd Gerrit Dina Deggerink, weduwe van Hermanus Lansink, de eigenaar. In 1878 verkocht zij het huis met erf en bouwland aan Bernardus Diepenmaat, die dan reeds met zijn gezin inwonend is.
In 1897 trouwde diens dochter Johanna Gerharda met Johannes Weijenborg, grofsmid van beroep. Door dit huwelijk werd Johannes Weijenborg de volgende eigenaar van het huis, dat bekend stond als ‘de Kroeme’, plus het bijbehorende bouwland. Het echtpaar Weijenborg-Diepenmaat had 4 kinderen:
Herman, Hendrik, Mina en Bernarda. De vier kinderen van het echtpaar bleven lang bij hun moeder wonen. De familie werd hierdoor bekend onder de bijnaam ‘de Kroeme’. Johannes Weijenborg overleed in 1918, 59 jaar oud. Zijn weduwe liet in 1933 een nieuw huis bouwen aan de Werfheegde, nu Ariënsstraat nummer 18. Het huis had een gangbaar ontwerp, dat in de volksmond een huis met een gebroken kap wordt genoemd. Op de begane grond was een slaapkamer voor de oude moeder en boven vier slaapkamers. In de achterbouw was de bijkeuken en de WC en er was een varkenshok gepland. Bijzonder is het balkon op de achterbouw.
Op 4 februari 1950 trouwde dochter Mina met Hendrikus Bernardus (Hendrik) ten Thije, kleermaker van beroep. De weduwe Weijenborg-Diepenmaat overleed in 1972; zij was toen 93 jaar. Mina overleed drie jaar na haar. Hendrik ten Thije bleef alleen in het huis wonen en overleed op 81-jarige leeftijd in 1989. Hierna werd het huis verkocht aan het echtpaar Westendorp-ten Thije o/g Boonkkamp, familieleden van Hendrik ten Thije. Zij bewoonden het huis tot 2010, waarna het te koop kwam en de familie Schröder de nieuwe eigenaar werd.
Overgenomen uit Aold Hoksebarge jaargang 489-1 – pagina 3965-3966.
Rozema-prijs voor behouden van winkeldeur slagerij De Lieme
Voor de 4e keer is door de Historische Kring de Albert Rozema-prijs uitgereikt. Deze keer ging die naar de familie Ter Huurne van de voormalige slagerij in de Jhr. von Heijdenstraat. De toegangsdeur aan de zijkant bevat in het gietijzer de familienaam van slager De Lieme, die de zaak hier is begonnen. De familie Ter Huurne heeft die deur met dit bijzondere detail altijd gekoesterd.
De Rozema-prijs herinnert aan de hoeden- en pettenzaak die Albert Rozema tot 1985 had in de Spoorstraat, in het pand waar nu modezaken M&S en Hunkemüller zitten. Rozema hield zijn winkel tot het laatst in de oude staat. Ton ter Huurne en zijn vrouw Wil kregen de onderscheiding op 27 januari overhandigd door Rozema’s dochters Alberta en Jouwktje. Meijer de Lieme werd met zijn vrouw en zijn zoon door de nazi’s afgevoerd naar het vernietigingskamp Sobibor in Polen, waar zij op 9 april 1943 werden vermoord.
De slagerij is voortgezet door de familie Ter Huurne, eerst Frans en daarna diens zoon Ton. Bij een verbouwing is de deur naar de ingang aan de zijkant verplaatst. Henny Slotman van de Historische Kring was in de archieven gedoken en wist heel informatief te vertellen over de geschiedenis van dit pand. Hier volgt een samenvatting van zijn verhaal.
In het verre verleden was dit een veel groter perceel. Op de hoek van de Oostenstraat met de Schoolstraat stond toen het kostershuis, waar ook onderwijs werd gegeven. De oudste en bekendste koster en schoolmeester die in dit huis woonde was Gheert Blesius. Zijn naam staat als zodanig in de rentmeesterrekening van 1554 genoemd. Waarschijnlijk was hij de voorvader van Christiaan Bleysemius die op 10 november 1614 in de protocollen van het landgericht van Delden wordt genoemd als koster van Haxbergen. De taak van koster ging in die tijd vaak over van vader op zoon.
Oorspronkelijk waren het de kosters van de katholieke kerk die les gaven aan de kinderen. Daar kwam met de Reformatie verandering in. In 1616 gelastte Ridderschap en Steden dat alle kosters en schoolmeesters van de gereformeerde religie moesten zijn. In Haaksbergen bleef echter de katholieke schoolmeester Derck Menten gewoon in functie.
Pas toen de Spanjaarden in 1633 vertrokken, werd de gereformeerde Arent Abbinck benoemd tot koster en schoolmeester. Dit ging niet zonder protest van de overwegend katholieke Haaksbergse bevolking. Vermoedelijk is Abbinck kort na zijn benoeming al weer vertrokken, waarna Menten zijn taak van onderwijzer weer op zich nam. Pas in 1651 kwam er definitief een niet-paapse koster/onderwijzer.
Nieuw schoolhuis
In 1723 werd op dit perceel een nieuw schoolhuis gebouwd. De Haaksbergse bevolking bleef echter in grote meerderheid katholiek en de school aan de Oostenstraat werd maar door een deel van de bevolking bezocht. In 1798 werd het onderwijs een taak voor de gemeente. Het duurde tot 1862 voordat de gemeente een nieuwe openbare school bouwde, die op de markt kwam te staan. Daarmee kwam een eind aan een belangrijke historische periode van dit perceel in het dorp.
In 1888 wordt het perceel met andere naastliggende percelen door de gemeente verkocht aan Johannes Bernardus Bouman (beter bekend onder de naam Horsman). Bouman was gehuwd met Christina Molenkamp. Het wordt in de kadastrale leggers niet zo duidelijk aangegeven, maar waarschijnlijk is de kosterswoning annex school in die tussenliggende periode omgebouwd tot een boerderijwoning. Zoon Johannes Hendrikus van het echtpaar Bouman-Molenkamp is de volgende eigenaar van het grote perceel. In 1918 verkoopt Bouman een gedeelte van het perceel aan A.J.P. ten Hoopen. Deze laat de boerderij slopen. Ten Hoopen is fabrikant en woont in het herenhuis aan de overkant. Hij is de stichter van de Gereformeerde Kerk in Haaksbergen en bouwt daarvoor een kerkje aan de Zeedijk, in de volksmond “Het kerkje van Ten Hoopen”. Hij is jarenlang voorganger in deze kerk en bij het bestuderen van de Bijbel maakte hij graag gebruik van deze tuin, die in Haaksbergen dan ook “de tuin van Getsemane” wordt genoemd. In 1927 en 1928 worden delen van de tuin verkocht aan kleermaker Bos, veldwachter Lucas en slager Meijer de Lieme. De Lieme was in 1901 als 22-jarige vanuit Beverwijk naar Haaksbergen gekomen, waar hij ging werken bij slager Salomon (Koopman) Frankenhuis. In 1905 vertrekt hij naar Amsterdam, maar binnen 3 jaar is hij weer terug in Haaksbergen. Meijer de Lieme trouwt in 1910 met Maatje van Bergen, afkomstig uit Weesp. Een jaar later
vertrekt Salomon naar Enschede, waarna De Lieme eerst hoofdbewoner en later ook eigenaar wordt van het pand met de slagerij. Eind jaren ’20 komt er een prachtige nieuwe zaak met een marmeren toonbank en een toegangsdeur met daarin de naam van de trotse eigenaar. De Lieme is trouw aan de joodse wet, maar lost de zaken vaak praktisch op. Zo laat hij het slachten en uitbenen van varkens, wat in de joodse traditie onrein is, over aan zijn niet-joodse knecht. De familie De Lieme lijkt zich in Haaksbergen thuis te voelen en leidt een onbezorgd leven.
Overgenomen uit Aold Hoksebarge jaargang 49-1 – pagina 4121-4122.
Albert Rozemaprijs naar Fazantstraat
De Albert Rozemaprijs is dit jaar uitgereikt aan de bewoners van de Fazantstraat 23, Jesca Somhorst en Ivar Snuverink ook Lansink. Dat gebeurde in het Historisch Centrum op woensdag 27 januari, de geboortedag van wijlen Albert Rozema, door zijn dochters Jouwktje en Alberta. Jesca en Ivar hebben hun houten huis, dat in 1922 is gebouwd in opdracht van de firma D. Jordaan & zonen, zoveel mogelijk in de oorspronkelijke staat opgeknapt. De gevel is nog volledig authentiek.
Tijdens de bijeenkomst vertelde Willy Ottink van de Werkgroep Monumenten en Archeologie over de geschiedenis van de huizen die Jordaan liet bouwen aan de Fazantstraat / Peddemors. Op oude kadasterkaarten en foto’s is te zien hoe het gebied er uit zag voorafgaand aan de bouw van één houten landhuis, vier houten woninkjes en drie stenen woningen. Veel is er nadien veranderd. Drie houten woninkjes aan de Peddemors brandden in 1925 volledig af en het houten landhuis is in 2009 afgebroken en een jaar later herbouwd als Theeschenkerij Jordaan bij de ingang van Recreatiepark ‘t Stien’n boer. Het houten huisje is nog een van de herkenningspunten uit die tijd. De Historische Kring stimuleert het zichtbaar houden van authentieke details bij verbouwing en restauratie van objecten in en om Haaksbergen door ze te nomineren voor de Albert Rozema prijs. Het houten huis uit 1922 in de Fazantstraat dat in de originele staat wordt gehouden.
Overgenomen uit Aold Hoksebarge jaargang 50-1 – pagina 4121-4122.
Albert Rozemaprijs 2017 naar Het Jaasink
Op vrijdag 27 januari is in gebouw Irene in Buurse de Albert Rozemaprijs uitgereikt aan mw. A. Kramer van het erve Het Jaasink in Buurse. Heel boeiend wist Nico Spit te vertellen over de geschiedenis van dit erve. Aan de hand van citaten uit gerechtsprotocollen en het markeboek had hij een mooi verhaal gemaakt om duidelijk te maken hoe groot de invloed van de bewoners vroeger is geweest. Henk Menkehorst had namens het bijna voltallig aanwezige bestuur van de Historische Kring en de werkgroep Monumenten en Archeologie het ontstaan en doel van deze prijs verklaard. Albert Rozema (1902-1982) was een markante winkelier in hoeden en petten in de Spoorstraat nabij de Markt, die nooit iets aan het interieur van zijn zaak veranderde. Het pand is in 1985 gesloopt en vervangen door nieuwbouw voor een modezaak.
De Historische Kring Haaksbergen wil met deze prijs haar waardering uitspreken voor mensen die zich inzetten voor het in stand houden van met name historische details van een gebouw. Het was de zesde keer dat de prijs werd uitgereikt. Erve Het Jaasink werd uitgekozen voor de voorbeeldige restauratie, waarin de sluitsteen van de kleine verdwenen niendeur opvalt. Mw. Kramer heeft als grafische ontwerpster gewild dat het huismerk van Het Jaasink op deze steen in ere hersteld werd. Dat is een soort handtekening uit vroeger tijden. Uit handen van de Rozema’s dochters Jouwktje en Alberta ontving zij een oorkonde en een passend tegeltje. Leuk in het dankwoord van mw. Kramer was de passage: “Mijn man heeft Het Jaasink destijds gekocht omdat hem ter ore was gekomen dat die ‘ouwe pruttel’ plaats moest maken voor een moderne bungalow. Zo ben ik er terecht gekomen en die ‘ouwe pruttel’ heeft me inmiddels flink van de straat gehouden.”
Overgenomen uit Aold Hoksebarge jaargang 51-1 – pagina 4121-4122.
Rozemaprijs voor Nico Temmink
Steevast op de geboortedag van Albert Rozema 27 januari wordt de naar hem vernoemde prijs toegekend. De Werkgroep Monumenten en Archeologie van de Historische Kring reikte de prijs op zaterdag 27 januari uit aan Nico Temmink, eigenaar van het pand aan de Spoorstraat 37–39 met het fraaie balkonnetje.
Wandelend door de Spoorstraat ineens een pand zien met een heel andere uitstraling, kan de voorbijganger misschien even terug brengen naar het verleden. In de ene helft zit een boetiek en in de andere helft een makelaarskantoor. Dit gebouw laat zien hoe zulke bedrijven kunnen floreren achter een prachtige 110 jaar oude gevel. De prijs, een tegel met de afbeelding van het pand en een oorkonde, werd hem uitgereikt door Alberta Rozema, een van de dochters van de naamgever.
Overgenomen uit Aold Hoksebarge jaargang 52-1 – pagina 4121-4122.
Albert Rozemaprijs 2019 voor Sirtaki
Op de geboortedag van Albert Rozema – 27 januari 1902 – werd de naar winkelier Albert Rozema vernoemde prijs uitgereikt. De naar hem genoemde prijs is vooral bedoeld als stimulans voor eigenaren van historische gebouwen om zuinig te zijn op het erfgoed dat ons door vorige generaties is toevertrouwd. De prijs is enkele jaren geleden ingesteld op initiatief van de werkgroep Monumenten en Archeologie van de HKH. De werkgroep wil bewoners van Haaksbergen stimuleren om kenmerkende details van hun pand in stand te houden. Wijlen ondernemer Albert Rozema (1902–1982) was het voorbeeld voor de Historische Kring om voor de naar hem genoemde prijs in aanmerking te komen. Hij was een markante Haaksbergse middenstander die petten maakte en een manufacturenzaak bestierde aan de Spoorstraat 4. Hij had een heel nostalgisch textielassortiment, dat hij vanachter zijn toonbank verkocht. Wars van alle vernieuwingen ging hij op authentieke wijze door met zijn winkel. Tot aan de sloop van de winkel in 1985 is het nostalgische interieur van deze winkel intact gebleven en was daardoor uniek. Albert hield niet van veranderingen en liet alles bij het oude. Het interieur van deze markante winkel is wel behouden gebleven, helaas niet in Haaksbergen, maar geplaatst in een winkel in het Brabantse Heusden. De werkgroep monumenten en archeologie van de Historische Kring wil met het toekennen van de Albert Rozemaprijs haar waardering uitspreken voor personen die zich inzetten voor het in stand houden van monumentale gebouwen en met name de historische details van een gebouw. Bij de Albert Rozemaprijs gaat het uitdrukkelijk niet om een totale restauratie van een historisch gebouw, maar meer om de historische details. Dit kan bijvoorbeeld een raampartij zijn of een bijzondere deur.
Op zondag 27 januari was het de 8e keer dat deze prijs werd uitgereikt, nu aan uitbater Fahmi Ceven van het Griekse restaurant Sirtaki. Veel authentieke details van de pastorie zijn bewaard gebleven. De twee gebrandschilderde ramen in de achtergevel, gewijd aan respectievelijk Sint Laurentius en Sint Gangulphus, waren de belangrijkste reden om Sirtaki deze prijs toe te kennen. Beide ramen zijn in 1953 gemaakt door de Haarlemse glazenier Frans Balendong. Het ene vertoont naast de heilige Laurentius een vrouw met een kind op haar arm, de Nederlandse vlagen soldaten. Op het andere raam is Sint Gangulphus afgebeeld met het in WOII verwoeste kasteel Doornenburg en ridders te paard. Onderzoek maakt het volgens de HKH aannemelijk dat de ramen rond 1954 aan pastoor Van Gendt zijn geschonken.
In zijn Haaksbergse periode is de pastorie verbouwd. Wellicht heeft Van Gendt toen de gebrandschilderde ramen laten plaatsen. De prijs werd evenals voorgaande jaren door een van de dochters van de heer Rozema, Alberta, uitgereikt in de vorm van een oorkonde en een speciaal voor deze prijs ontworpen schildje. Ook de vorige winnaars ontvingen alsnog een schildje om aan hun pand te bevestigen.
Overgenomen uit Aold Hoksebarge jaargang 53-1 – pagina 5078-5079.
Albert Rozemaprijs voor familie Hoenink Molenstraat 65 en 67
Op de geboortedag van Albert Rozema 27 januari werd door zijn dochter Alberta de naar deze winkelier genoemde prijs voor de negende keer uitgereikt. Dit jaar ging die naar de familie Hoenink, eigenaar van het huis aan de Molenstraat nummers 65 en 67. De Rozemaprijs bestaat uit een schildje met daarop afgebeeld de winkel van Albert Rozema en voorts een oorkonde. Erg leuk was de aanwezigheid van een tante van de familie Hoenink, de 93-jarige Jo Keizers, die in dit huis is geboren. Hendrik Keizers, van beroep timmerman, kocht het pand in 1920 op een veiling voor 3.400 gulden. Na een grondige verbouwing van het uit 1893 daterende pand, ging Keizers in het linker gedeelte wonen, alwaar hij ook zijn timmerwerkplaats had. Het andere gedeelte werd verhuurd. Enkele jaren geleden hebben de huidige bewoners en eigenaren, Gerard en Karin Hoenink, het huis gerenoveerd en 
aan de voorgevel de knipvoegen opnieuw aan laten brengen. Het huis kreeg hierdoor weer de prachtige uitstraling van weleer! Voor de sector erfgoed van de Historische Kring was dat de reden om Molenstraat 65 en 67 voor te dragen voor de Albert Rozemaprijs 2020.
Bij de uitreiking werd de geschiedenis van het huis en het perceel belicht door Henny Slotman. Hij vertelde waar hij al zijn informatie vandaan haalt. In het Historisch Centrum hebben we diverse bronnen waarin we kunnen zoeken: krantenarchief, fotoarchief, bevolkingsregisters, geboorte- en overlijdensakten en de kadastrale leggers. Vooral de kadastrale leggers zijn van belang als je wat meer wilt weten over een huis. De HKH beschikt over de kadastrale gegevens vanaf de invoering van het kadaster in 1832 tot ongeveer 1970.
Overgenomen uit Aold Hoksebarge jaargang 54-1 – pagina 5254-5255.
Albert Rozemaprijs voor pand El Charro
De Albert Rozemaprijs is op 27 januari toegekend aan eigenaar A. Tekküpeli van het woon-winkelpand aan de Eibergsestraat nummer 14, momenteel het Mexicaans restaurant El Charro. Het is de tiende keer dat de Rozemaprijs door de Historische Kring wordt toegewezen aan iemand die zich heeft ingespannen om karakteristieke elementen van een pand te behouden. Het gaat hierbij nadrukkelijk niet om een grote restauratie, maar om het in stand houden van een sprekend detail. Albert Rozema (1901-1982) had aan de Spoorstraat 4 een winkel in kleding en huishoudtextiel waarin hij onverstoorbaar alles bij het oude liet. Tot aan de sloop in 1985 bleef zijn pand in volkomen authentieke staat.
Het hoekpand aan de Eibergsestraat is ontworpen door de Haaksbergse architect A.J. Schilderman (1894-1980). Het is gebouwd in opdracht van G. Averdijk (1910-1995), die er vanaf 1935 een slagerij heeft gerund. Hij was getrouwd met Bernarda Gezina Langezaal (1904-1995). Tot midden jaren vijftig werden er in de achter de winkel gelegen slagerij varkens en runderen geslacht. Het vlees werd bewerkt en in de winkel verkocht. In de jaren tachtig is de slagerij in deze winkel-woning voortgezet door de familie Janssen en daarna door de familie Brummelhuis. Het Mexicaans restaurant dat er thans is gevestigd, verhuist dit voorjaar naar het dan verbouwde voormalige Hemapand aan de Markt. Het buitenaanzicht en andere bijzondere elementen van het pand Eibergsestraat 14 zullen na het vertrek van het restaurant in de oorspronkelijke staat blijven, aldus eigenaar Tekküpeli. De buitenkant is nog steeds zoals op de bouwtekening van 1933 aangegeven staat. Wat onmiddellijk opvalt aan dit pand is de fraaie ingang met gemetselde omlijsting waarin geglazuurde stenen verwerkt zijn. Het handelsmerk van Schilderman was onder meer het creatief metselwerk aan door hem ontworpen woningen. Aannemers en metselaars waren niet altijd gecharmeerd van zijn ontwerpen omdat dit vaak meer tijd kostte. Ook glas-in-loodramen zie je veelvuldig in zijn ontwerpen.
Overgenomen uit Aold Hoksebarge jaargang 55-1 – pagina 5510-5511.
Albert Rozemaprijs 2022 voor boerderijtje De Kievit
De Albert Rozemaprijs 2022 van de sector bouwhistorie van de Historische Kring is uitgereikt aan Peter en Hetty Bergers van boerderijtje De Kievit aan de Meijersgaardenweg 10 in Buurse. Zij kregen de onderscheiding voor de wijze waarop zij bij de restauratie aandacht hebben gehouden voor het behoud van authentieke elementen aan de binnen- en buitenkant van het pand. De prijs is hen overhandigd door Alberta Rozema, dochter van wijlen Albert Rozema (1902-1982).
Wat de werkgroep bouwhistorie in de gerestaureerde boerderij heel positief opviel, was de nog originele niendeur met de daarbij horende stiepel. Een stiepel is een middenstijl tussen de niendeur van een boerderij. De stiepel was uitneembaar, zodat men ook met paard en wagen de boerderij binnen kon rijden. Ongeveer in het midden van de stiepel werd vaak een zogenaamd stiepelteken aangebracht. Het stiepelteken komt oorspronkelijk uitsluitend voor in de vorm van een langgerekt X en later meer in de vorm van een zandloper. Het stiepelteken was van oorsprong een Runenteken en diende ter afwering van de bliksem en wellicht boze geesten.
Het boerderijtje De Kievit maakt deel uit van het gelijknamige landgoed. Het landgoed, dat vijf hectaren beslaat, wordt doorsneden door de Meyersgaardenweg. Tegenover De Kievit ligt een bospad dat leidt naar een smalle voetgangersbrug over de Buurserbeek, de Kievitsvonder genaamd. Dit pad is openbaar en komt uiteindelijk uit op de Langenbergweg. Van hieruit komt men in het Buurserzand.
De Albert Rozemaprijs wordt toegekend aan de eigenaar van een historisch pand die zich heeft ingespannen om karakteristieke elementen van een pand te behouden. Het gaat hierbij nadrukkelijk niet om grote restauraties. De uitreiking van de prijs vindt elk jaar plaats op 27 januari, de geboortedag van Albert Rozema (1902-1982), al gebeurde dat dit jaar door omstandigheden enige dagen eerder. Aan de Spoorstraat 4 had de destijds bekende pettenmaker een winkel in manufacturen. Onverstoorbaar hield Rozema alles bij het oude. Tot aan de sloop in 1985 bleef zijn pand volkomen in authentieke staat.
Overgenomen uit Aold Hoksebarge jaargang 56-1 – pagina 5680.
Albert Rozemaprijs voor fam. Scholten
De Albert Rozema prijs wordt elk jaar op 27 januari, de verjaardag van wijlen Albert Rozema, uitgereikt. De prijs wordt toegekend aan een persoon of familie die een leuk of bijzonder detail van zijn/haar huis heeft bewaard na bijvoorbeeld een restauratie. Het gaat hierbij uitdrukkelijk om een detail en niet om de gehele restauratie! Dit kan een mooie deur zijn of een raam.
Mieke en Ruud Scholten hebben zo’n pand gekocht in 2017, omdat ze het allebei leuk vonden om in een oud huis te wonen, dit op te knappen en alles zo veel mogelijk in de originele staat terug te brengen of te behouden. En dat is ze gelukt, al zijn ze nog niet klaar. Het pand Goorsestraat 33 stamt volgens het kadaster uit 1908. Het perceel, waarop dit was gebouwd, was erg groot. Daar zijn meerdere huizen op gebouwd, waarvan de bewoners ook zijn uitgenodigd om bij het uitreiken van de prijs aanwezig te zijn. Pettenmaker Albert Rozema (1902-1982) had een winkel in manufacturen aan de Spoorstraat 4. Tot op de dag van de sluiting had hij de inrichting nooit veranderd. Naar hem is dus de prijs vernoemd.
2024
Overgenomen uit Aold Hoksebarge jaargang 57-1 – pagina 5885-5886.
Albert Rozemaprijs 2024
Op 27 januari 2024 is de Albert Rozemaprijs 2024 toegekend aan de Stichting Particuliere Begraafplaats Haaksbergen voor de plaatsing van de raamroosters in de toegangsdeuren naar de begraafplaats. 
De passanten kunnen nu aan de Spoorstraat door de raamroosters een onbekend stukje Haaksbergen bekijken. Jan Overbeek stelde de raamroosters in 2022 beschikbaar om in overleg met de HKH een goede bestemming te zoeken. In 2023 kon dit worden gerealiseerd. De oorkonde is door Alberta Rozema uitgereikt aan Jan Overbeek en het schildje aan Derk Jordaan voor plaatsing op de muur.
De Albert Rozema prijs wordt elk jaar op 27 januari, de verjaardag van wijlen Albert Rozema, uitgereikt. De prijs wordt toegekend aan een persoon of familie die een leuk of bijzonder detail van zijn/haar huis heeft bewaard na bijvoorbeeld een restauratie. Het gaat hierbij uitdrukkelijk om een detail en niet om de gehele restauratie! Dit kan een mooie deur zijn of een raam. De Historische Kring Haaksbergen wil met deze prijs mensen stimuleren om mooie dingen uit het verleden te bewaren en te koesteren.
Albert Rozema was een winkelier in Haaksbergen. Hij had een winkel in kleding en huishoudtextiel. Zijn winkel is tot op de dag van sluiting nooit veranderd m.b.t. de inrichting. Alles was nog precies zoals bij de opening. Albert had een hekel aan veranderen!! Naar hem is dus de prijs vernoemd.
2025
Wie krijgt de Albert Rozemaprijs 2025?
Uitreiking is op 27 januari 2025.