Schaapskooi erve Roossink Rosinkweg 9 (1988)
De schaapsschuur of ’t schoapschot aan de Rosinkweg in de buurschap Honesch is bij velen bekend. Het is een karakteristiek stukje Haaksbergen dat niet voor niets in 1971 een Rijksmonument werd. Het staat omschreven als: “schaapskooi, gedekt met pannen, een houten topgevel, een eindgevel met wolfseinde. Houten vakwerkgevel gedeeltelijk met baksteen en stro gevuld.” Het lijkt alsof de schuur hier altijd los in het landschap heeft gestaan, maar tot ruim een halve eeuw geleden was het een bijgebouw op het erve Roossink (dat in oude stukken ook Rosink of Roosink wordt genoemd).
Erve Roossink
De boerderij die aan de overkant stond, in de voortuin van de huidige woning Rosinkweg 9, brandde nieuwjaarsdag 1972 tot de grond toe af. Het schoapschot, dat toen net op de monumentenlijst stond, bleef gespaard en herinnert aan het oude erve Roossink. ‘Het Roossink’ werd kort na 1600 gesticht, als afsplitsing van het naburige erve Horstink (Klaashuisstraat), dat tussen 1475 en 1600 is ontstaan. ‘Het Roossink’ wordt voor het eerst genoemd in 1651. Samen met het erve Horstink wordt het dan verkocht aan secretaris Dr. Johannes Michgorius. Ruim 1,5 eeuw bleven beide erven eigendom van leden van de familie Michgorius. De laatste generaties eigenaren uit deze familie woonden in Oldenzaal. In 1812 werden beide boerderijen aan de pachters verkocht. Het erve Roossink was in 1830 eigendom van Egbert Horstink, die als Egbert Roossink tot de oprichters van de Particuliere Begraafplaats behoorde.
In de 19e eeuw was het kommer en kwel bij een aantal opeenvolgende generaties boerderijbewoners, veroorzaakt door het jong overlijden van gezinsleden. In 1870 werd erve Roossink eigendom van het R.K. Armenbestuur van Haaksbergen. Na de brand werd de bouwval inclusief schaapsschuur verkocht.
‘t Schoapschot
De schaapsschuur is tussen 1750 en 1800 is gebouwd. Het heeft aan de noordzijde een houten topgevel; de zuidzijde kent een wolfseinde (schuin aflopend dak). De schuur bestaat uit vier gebinten die staan op een extra dik gemetselde één meter hoge muur. Naar men zegt werd door deze bouwwijze voorkomen dat roofdieren, zoals wolven, konden binnendringen. Deze bouwwijze maakt de vakwerkgevel aan de straatzijde extra bijzonder. De laatste herder (of scheper) van de kudde in deze schaapsschuur was J.B. Onland, alias Roossink-Jans (1857-1941), die met zijn ruim 100 schapen over de heidevlakten van Honesch trok. In 1937 hield hij hiermee op.
MIP-fotoserie
Het Monumenten Inventarisatie Project
Schaapskooi erve Roossink Rosinkweg 9 (1988)
De schaapsschuur of ’t schoapschot aan de Rosinkweg in de buurschap Honesch is bij velen bekend. Het is een karakteristiek stukje Haaksbergen dat niet voor niets in 1971 een Rijksmonument werd. Het staat omschreven als: “schaapskooi, gedekt met pannen, een houten topgevel, een eindgevel met wolfseinde. Houten vakwerkgevel gedeeltelijk met baksteen en stro gevuld.” Het lijkt alsof de schuur hier altijd los in het landschap heeft gestaan, maar tot ruim een halve eeuw geleden was het een bijgebouw op het erve Roossink (dat in oude stukken ook Rosink of Roosink wordt genoemd).
Erve Roossink
De boerderij die aan de overkant stond, in de voortuin van de huidige woning Rosinkweg 9, brandde nieuwjaarsdag 1972 tot de grond toe af. Het schoapschot, dat toen net op de monumentenlijst stond, bleef gespaard en herinnert aan het oude erve Roossink. ‘Het Roossink’ werd kort na 1600 gesticht, als afsplitsing van het naburige erve Horstink (Klaashuisstraat), dat tussen 1475 en 1600 is ontstaan. ‘Het Roossink’ wordt voor het eerst genoemd in 1651. Samen met het erve Horstink wordt het dan verkocht aan secretaris Dr. Johannes Michgorius. Ruim 1,5 eeuw bleven beide erven eigendom van leden van de familie Michgorius. De laatste generaties eigenaren uit deze familie woonden in Oldenzaal. In 1812 werden beide boerderijen aan de pachters verkocht. Het erve Roossink was in 1830 eigendom van Egbert Horstink, die als Egbert Roossink tot de oprichters van de Particuliere Begraafplaats behoorde.
In de 19e eeuw was het kommer en kwel bij een aantal opeenvolgende generaties boerderijbewoners, veroorzaakt door het jong overlijden van gezinsleden. In 1870 werd erve Roossink eigendom van het R.K. Armenbestuur van Haaksbergen. Na de brand werd de bouwval inclusief schaapsschuur verkocht.
‘t Schoapschot
De schaapsschuur is tussen 1750 en 1800 is gebouwd. Het heeft aan de noordzijde een houten topgevel; de zuidzijde kent een wolfseinde (schuin aflopend dak). De schuur bestaat uit vier gebinten die staan op een extra dik gemetselde één meter hoge muur. Naar men zegt werd door deze bouwwijze voorkomen dat roofdieren, zoals wolven, konden binnendringen. Deze bouwwijze maakt de vakwerkgevel aan de straatzijde extra bijzonder. De laatste herder (of scheper) van de kudde in deze schaapsschuur was J.B. Onland, alias Roossink-Jans (1857-1941), die met zijn ruim 100 schapen over de heidevlakten van Honesch trok. In 1937 hield hij hiermee op.
MIP-fotoserie
Het Monumenten Inventarisatie Project