Aan de Braak staat het appartementencomplex Passinckhave. Het pand is ruim 40 jaar geleden getransformeerd van zorg- tot wooncomplex. Het is in 1913 gebouwd voor de verpleging van zieken en bejaarden en werd gerund door kloosterzusters. Het ziekenhuis is nog altijd duidelijk herkenbaar. Er zijn nog diverse neo-gotische elementen waarneembaar en op het dak is een torentje aanwezig. Het pand heeft echter geen monumentenstatus.

Ouderen- en armenzorg voor 1900
Ouderen en zorgbehoevende mensen bleven op het platteland vroeger ‘gewoon’ thuis en werden verzorgd door de eigen familie. Lastiger was het voor oudere mensen die en arm en alleenstaand waren en nauwelijks of geen familie hadden. Voor hen sprongen de kerkelijke instanties bij. De oudste vermelding van een armenhuis in Haaksbergen dateert uit de 16e eeuw. Het stond in de Blankenburg en was in 17e eeuw eigendom geworden van de (N.G. en later N.H.)-diaconie. De diaconie droeg hier in de 17e en 18e eeuw de zorg voor ‘Godes armen’. In de 19e eeuw kwam daar de R.K. Armenstaat (armbestuur) bij.

Wiedenbroekstichting
Dankzij een aanzienlijk legaat uit de erfenis van de in Haaksbergen geboren W.J.C. (Wilhelm Johan) Wiedenbroek (1817-1898), arts in Raalte en zijn zuster J.W.C. (Johanna) Wiedenbroek (1824-1910) aan het rooms-katholieke kerkbestuur van Haaksbergen, werd begin 1911 de Wiedenbroek Stichting opgericht. De Stichting richtte een ‘tehuis voor ouden van dagen’, een ziekenhuis en een bewaarschool op.
Het ziekenhuis werd op 11 november 1913 aan De Braak in gebruik genomen en was de voorloper van zowel woon- en zorgcentrum Het Saalmerink als verpleeghuis Het Wiedenbroek. Overeenkomstig de wens van de erflaters was het St. Antoniusgesticht, zoals de naam werd, bedoeld voor de verzorging van ‘ouden van dagen’. Enkele bedden werden gereserveerd voor zieken en ook werd de wijkverpleging opgericht. Zieken- en wijkverpleging werd al spoedig hoofdzaak. De verpleging was in handen van de nonnen van St. Joseph in Amersfoort (ook wel de zusters van Amersfoort). Op aandrang van pastoor Wienholts werden deze zusters in 1929 vervangen door de Franciscanessen van Denekamp (‘de Kapzusters’), omdat deze congregatie ook onderwijszusters had. In 1922 werd het ziekenhuis uitgebreid en het destijds aangebouwde waslokaal werd later verbouwd tot ‘oude mannenhuis’. Het (klooster)complex kende een eigen kapel.

Verpleeghuis
Het Haaksbergse ziekenhuis bleef in functie tot in 1963. Op 4 september dat jaar kreeg het pand de functie van verpleegtehuis met bejaardencentrum. Voor de bejaarden in Haaksbergen werd in 1965 Het Saalmerink gebouwd. Dit complex aan de Klaashuisstraat werd in februari 1966 officieel geopend. Voortaan was het oude ziekenhuis alleen nog een verpleeghuis. Toen eind 1980 het nieuwe verpleeghuis Het Wiedenbroek gereed kwam werd het St. Antonius aangekocht door wooncorporatie Lucht en Licht (nu Domijn) en verbouwd tot het huidige appartementencomplex dat naam Passinckhave kreeg. Dit is een eeuwenoude naam van enkele voormalige landbouwpercelen aan De Braak, een veldnaam dus.

MIP-fotoserie
Het Monumenten Inventarisatie Project