Foto van de week 22 - 28 februari 2021
- lettergrootte lettergrootte verkleinen Lettergrootte verkleinen
Haaksbergen, Buurserbeek ANSICHTEN afl. 118
In 1950 ging dit kaartje op de post voor de familie D. Veldhuis, Zandweg 128 in Wormer. De afzender was de familie A. ten Asbroek, E 28 uit Haaksbergen.
Ten Asbroek alias Spoor
Het huis met adres E 28 moest destijds in de zogenaamde ‘Krukkenhoek’ (’n Krukknhook) gezocht worden. Hoeken of heurnen zijn overigens delen van een buurschap (in Dulder onder Weerselo noemen ze het zelfs hasschoppen). De Krukkenhoek maakte deel uit van de buurschap Holthuizen en hier zijn nu de woonwijken De Els en De Pas te vinden. Het huis van de familie Ten Asbroek stond niet ver van de spoorbaan aan de kant waar nu de woonstraat De Els ligt en dan aan de zijde van de Cornelis Jolstraat. Het gaat hier om de familie Ten Asbroek-Asbroek met de bijnaam Spoor. Antoon ten Asbroek alias Spoors Antoone was textielarbeider en huwde in 1948 met Annie Asbroek van ’n Hinneker (Schoolkaterdijk). Bij de realisatie van woonwijk De Pas (omstreeks 1968) betrokken zij een nieuwe woning aan de Tromstraat. Zij waren ‘de Krukkenhook’ trouw gebleven. De bijnaam Spoor heeft overigens niets met de spoorlijn te maken, maar met de voorouders van Antoon. Zijn overgrootmoeder Euphemia Spoor huwde in 1833 met de kleermaker Chistiaan ten Asbroek, die hierdoor de bijnaam ‘Spoors-Chrisjoan’ kreeg. De eerste spoorlijn in Nederland moest toen nog aangelegd worden! Het hebben van een bijnaam was handig in een dorp als Haaksbergen waar meerdere gezinnen Ten Asbroek woonachtig waren, terwijl er op dat moment nog maar één familie Spoor in het dorp te vinden was.
De Buurserbeek
De ansichtkaart is uitgegeven door Huis in ’t Veld’s Boekhandel, Haaksbergen. Hoewel de kaart in 1950 is gepost lijkt me de foto ruim tien jaar ouder. We zien de Buurserbeek enkele jaren na de verbeteringswerken (kanalisatie) uit de jaren 1937-1938. De Buurserbeek vormde ooit de bovenloop van de Regge. Het riviertje ontspringt als de Aa in het Almsiecker Brook, een bosrijke en moerassige streek, ongeveer vijf kilometer ten zuiden van Ahaus. Bij de Haarmühle bereikt de beek de Nederlandse grens, waar de naam verandert in Buurserbeek. Van Buurse stroomt de Buurserbeek zuidelijk langs Haaksbergen in de richting van Rietmolen. Bij de Muilvisbrug in de Mentinksweg en na een verval van ruim 15 meter verlaat de beek de gemeente Haakbergen, maar ook de provincie Overijssel. In Diepenheim krijgt hij de naam Schipbeek. Bij Deventer stroomt het water van ‘onze’ beek in de IJssel. Op Nederlands grondgebied is de beek zo’n 59 km lang. Een wandeltocht langs de beek op Haaksbergs grondgebied is ruim 16 km lang.
Verbeteringswerken
Door de eeuwen heen is de beek diverse keren verbeterd/vergraven. De belangrijkste redenen hiervoor waren het bevaarbaar maken voor de scheepvaart (handel stad Deventer) en het tegengaan van overstromingen. Na 1900 kwamen in het stromingsgebied van de Buurserbeek nog regelmatig overstromingen voor. Om tot een definitieve oplossing te komen werden grote verbeteringswerken voorbereid. Deze omvangrijke werken bestonden uit het verbreden van de beek, het vernieuwen van de beschoeiing en het afsnijden van verschillende bochten. Voor de werkzaamheden werden werklozen uit de grote steden uit het westen ingeschakeld, zodat het mes aan twee kanten sneed. Het was dus een werkverschaffingsproject dat in 1931 benedenstrooms bij Colmschate-Bathmen van start ging. Het waterschap had de uitvoering opgedragen aan de Nederlandse Heide Maatschappij.
Werkverschaffing
Voor het boek 'Waterschap de Schipbeek 1881-1981' werd een oud-opzichter van dit project geïnterviewd. Hij kon zich nog goed herinneren dat je aan de ene groep arbeiders veel meer had dan aan de andere. “Onder de arbeiders van de drie grote steden had je een soort prestatie-hiërarchie. De mensen uit Rotterdam, vaak werkloze arbeiders uit de haven, konden het zwaarste werk aan en werden dan ook bij het moeilijkste werk ingezet. In de haven waren ze immers gewend geweest met zware balen en pakken te sjouwen. Werklozen uit Den Haag waren vaak ex-kantoorbedienden. Van hen kon je niet veel vergen. De werklozen uit Amsterdam namen een tussenpositie in.” Ook vanuit de overlevering is over de arbeiders uit de steden in Haaksbergen het volgende bekend: ”De Amsterdammers hadden alleen maar praatjes en aan de Hagenezen had je ook niet veel, want die verschenen met een koffertje op het werk. Voor het echte werk moest je de Rotterdammers hebben.” Het is amper voor te stellen onder welke omstandigheden die mensen destijds zwaar werk moesten verzetten. Zij werden ondergebracht in diverse werklozenkampen of barakken, waarvan kamp Leppink en kamp Rietmolen enkele voorbeelden zijn uit deze buurt. Het verblijf in de kampen leek bepaald niet op een vakantiekolonie.
Verzet in Haaksbergen
Nadat de benedenloop van de Schipbeek was verbeterd, kwam de bovenloop of Buurserbeek (bij Haaksbergen) aan de beurt. Er was hevig verzet van natuurliefhebbers, vooral vanuit de hoek van de textielfabrikanten, die toen al problemen voorzagen. Het Buurserzand was in 1929 uit oogpunt van natuurbescherming door de familie Van Heek aan Natuurmonumenten geschonken. Zo was het Witte Veen destijds eigendom van G.J.P. van Heek van de fabriek Schuttersveld. De natuurliefhebbers wilden van geen verbetering weten en schakelden Het Oversticht in. Ook vanuit de landbouw waren er bezwaren en “wat hen betreft was er geen enkele behoefte aan afwatering”, hoewel er ook landbouwers waren die hier later op terugkwamen. Er werd toen al gewaarschuwd voor het gevaar van uitdroging. Jac. Thijsse, bekend van de Verkade-albums, hield een pleidooi voor de natuurbescherming. Hij stelde voor om aan de Buurserbeek tussen Haaksbergen en de Duitse grens niets te veranderen. Het waterschap heeft wat concessies gedaan, maar uiteindelijk werd ook de Buurserbeek bij Haaksbergen in de jaren 1936-1937 ‘verbeterd’ of beter gezegd gekanaliseerd. In 1938 waren de 'verbeteringen' aan de Schipbeek/Buurserbeek voltooid.
Om overstromingen benedenstrooms tegen te gaan en ook verdere verdroging van het gebied te voorkomen zijn na 2000 projecten uitgevoerd om het water juist meer vast te houden en de beek weer natuurlijker te maken cq te herstellen. Inmiddels zijn enkele mooie trajecten bij Haaksbergen en Buurse verbeterd (Braambrug-Haarmühle door de Huurnerbulten; omgeving Schans en dit jaar bij het Assinkbos/landgoed Het Lankheet).
Rest de vraag waar deze foto is genomen?
Antw.: vanaf de Laakmorsbrug richting de Schans.
In 1950 ging dit kaartje op de post voor de familie D. Veldhuis, Zandweg 128 in Wormer. De afzender was de familie A. ten Asbroek, E 28 uit Haaksbergen.
Ten Asbroek alias Spoor
Het huis met adres E 28 moest destijds in de zogenaamde ‘Krukkenhoek’ (’n Krukknhook) gezocht worden. Hoeken of heurnen zijn overigens delen van een buurschap (in Dulder onder Weerselo noemen ze het zelfs hasschoppen). De Krukkenhoek maakte deel uit van de buurschap Holthuizen en hier zijn nu de woonwijken De Els en De Pas te vinden. Het huis van de familie Ten Asbroek stond niet ver van de spoorbaan aan de kant waar nu de woonstraat De Els ligt en dan aan de zijde van de Cornelis Jolstraat. Het gaat hier om de familie Ten Asbroek-Asbroek met de bijnaam Spoor. Antoon ten Asbroek alias Spoors Antoone was textielarbeider en huwde in 1948 met Annie Asbroek van ’n Hinneker (Schoolkaterdijk). Bij de realisatie van woonwijk De Pas (omstreeks 1968) betrokken zij een nieuwe woning aan de Tromstraat. Zij waren ‘de Krukkenhook’ trouw gebleven. De bijnaam Spoor heeft overigens niets met de spoorlijn te maken, maar met de voorouders van Antoon. Zijn overgrootmoeder Euphemia Spoor huwde in 1833 met de kleermaker Chistiaan ten Asbroek, die hierdoor de bijnaam ‘Spoors-Chrisjoan’ kreeg. De eerste spoorlijn in Nederland moest toen nog aangelegd worden! Het hebben van een bijnaam was handig in een dorp als Haaksbergen waar meerdere gezinnen Ten Asbroek woonachtig waren, terwijl er op dat moment nog maar één familie Spoor in het dorp te vinden was.
De Buurserbeek
De ansichtkaart is uitgegeven door Huis in ’t Veld’s Boekhandel, Haaksbergen. Hoewel de kaart in 1950 is gepost lijkt me de foto ruim tien jaar ouder. We zien de Buurserbeek enkele jaren na de verbeteringswerken (kanalisatie) uit de jaren 1937-1938. De Buurserbeek vormde ooit de bovenloop van de Regge. Het riviertje ontspringt als de Aa in het Almsiecker Brook, een bosrijke en moerassige streek, ongeveer vijf kilometer ten zuiden van Ahaus. Bij de Haarmühle bereikt de beek de Nederlandse grens, waar de naam verandert in Buurserbeek. Van Buurse stroomt de Buurserbeek zuidelijk langs Haaksbergen in de richting van Rietmolen. Bij de Muilvisbrug in de Mentinksweg en na een verval van ruim 15 meter verlaat de beek de gemeente Haakbergen, maar ook de provincie Overijssel. In Diepenheim krijgt hij de naam Schipbeek. Bij Deventer stroomt het water van ‘onze’ beek in de IJssel. Op Nederlands grondgebied is de beek zo’n 59 km lang. Een wandeltocht langs de beek op Haaksbergs grondgebied is ruim 16 km lang.
Verbeteringswerken
Door de eeuwen heen is de beek diverse keren verbeterd/vergraven. De belangrijkste redenen hiervoor waren het bevaarbaar maken voor de scheepvaart (handel stad Deventer) en het tegengaan van overstromingen. Na 1900 kwamen in het stromingsgebied van de Buurserbeek nog regelmatig overstromingen voor. Om tot een definitieve oplossing te komen werden grote verbeteringswerken voorbereid. Deze omvangrijke werken bestonden uit het verbreden van de beek, het vernieuwen van de beschoeiing en het afsnijden van verschillende bochten. Voor de werkzaamheden werden werklozen uit de grote steden uit het westen ingeschakeld, zodat het mes aan twee kanten sneed. Het was dus een werkverschaffingsproject dat in 1931 benedenstrooms bij Colmschate-Bathmen van start ging. Het waterschap had de uitvoering opgedragen aan de Nederlandse Heide Maatschappij.
Werkverschaffing
Voor het boek 'Waterschap de Schipbeek 1881-1981' werd een oud-opzichter van dit project geïnterviewd. Hij kon zich nog goed herinneren dat je aan de ene groep arbeiders veel meer had dan aan de andere. “Onder de arbeiders van de drie grote steden had je een soort prestatie-hiërarchie. De mensen uit Rotterdam, vaak werkloze arbeiders uit de haven, konden het zwaarste werk aan en werden dan ook bij het moeilijkste werk ingezet. In de haven waren ze immers gewend geweest met zware balen en pakken te sjouwen. Werklozen uit Den Haag waren vaak ex-kantoorbedienden. Van hen kon je niet veel vergen. De werklozen uit Amsterdam namen een tussenpositie in.” Ook vanuit de overlevering is over de arbeiders uit de steden in Haaksbergen het volgende bekend: ”De Amsterdammers hadden alleen maar praatjes en aan de Hagenezen had je ook niet veel, want die verschenen met een koffertje op het werk. Voor het echte werk moest je de Rotterdammers hebben.” Het is amper voor te stellen onder welke omstandigheden die mensen destijds zwaar werk moesten verzetten. Zij werden ondergebracht in diverse werklozenkampen of barakken, waarvan kamp Leppink en kamp Rietmolen enkele voorbeelden zijn uit deze buurt. Het verblijf in de kampen leek bepaald niet op een vakantiekolonie.
Verzet in Haaksbergen
Nadat de benedenloop van de Schipbeek was verbeterd, kwam de bovenloop of Buurserbeek (bij Haaksbergen) aan de beurt. Er was hevig verzet van natuurliefhebbers, vooral vanuit de hoek van de textielfabrikanten, die toen al problemen voorzagen. Het Buurserzand was in 1929 uit oogpunt van natuurbescherming door de familie Van Heek aan Natuurmonumenten geschonken. Zo was het Witte Veen destijds eigendom van G.J.P. van Heek van de fabriek Schuttersveld. De natuurliefhebbers wilden van geen verbetering weten en schakelden Het Oversticht in. Ook vanuit de landbouw waren er bezwaren en “wat hen betreft was er geen enkele behoefte aan afwatering”, hoewel er ook landbouwers waren die hier later op terugkwamen. Er werd toen al gewaarschuwd voor het gevaar van uitdroging. Jac. Thijsse, bekend van de Verkade-albums, hield een pleidooi voor de natuurbescherming. Hij stelde voor om aan de Buurserbeek tussen Haaksbergen en de Duitse grens niets te veranderen. Het waterschap heeft wat concessies gedaan, maar uiteindelijk werd ook de Buurserbeek bij Haaksbergen in de jaren 1936-1937 ‘verbeterd’ of beter gezegd gekanaliseerd. In 1938 waren de 'verbeteringen' aan de Schipbeek/Buurserbeek voltooid.
Om overstromingen benedenstrooms tegen te gaan en ook verdere verdroging van het gebied te voorkomen zijn na 2000 projecten uitgevoerd om het water juist meer vast te houden en de beek weer natuurlijker te maken cq te herstellen. Inmiddels zijn enkele mooie trajecten bij Haaksbergen en Buurse verbeterd (Braambrug-Haarmühle door de Huurnerbulten; omgeving Schans en dit jaar bij het Assinkbos/landgoed Het Lankheet).
Rest de vraag waar deze foto is genomen?
Antw.: vanaf de Laakmorsbrug richting de Schans.
Foto afkomstig van de Facebookpagina Oud-Haaksbergen: https://www.facebook.com/groups/171140093245568, geüpload met commentaar door Eric Ooink van de Historische Kring Haaksbergen
Laatst aangepast opzondag, 12 March 2023 19:31